Kedilerde sıkça bulunur. Asla bitmezler. Önlemi, koruyucu ilaçlar desteğiyle hayvana yerleşen pireler öldürülür. Pire, sokakta, evde veya her yerde olabilir. Soğuk bir kış bile onları etkilemez. Evlerde genellikle halıların sık gözenekli yüzeyleri dişi pirelerin yumurta bırakacakları en uygun yerlerdir. Havaların ısınmasıyla yumurtalardan çıkan yavrular hızla gelişirler, Krizalit olana kadar larva biçimindedirler. Her türlü organik artıkları yiyerek yaşarlar. Gelişimlerini larva sonrası yaptıkları koza içinde tamamlarlar. Sonra, yakınlarından kan emecekleri bir canlı geçene kadar sabırla beklerler. Pireler zıplayarak konaklayacakları hayvana ulaşırlar, onun sık tüyleri arasına yerleşirler.
Yakalanmak istendiğinde oldukça hareketlidirler, hızla sık tüylerin arasında kaybolurlar. Zıplayan, hızlı giden pireler, ıslak zeminde yeteneklerini kaybederler. Onları yakalamanın en iyi yolu, parmağınızı ıslatın, pire gördüğünüz an üstüne basın, hareketsiz kalan pireyi tırnağınızla kırarak zararsız hale getirin. Kediler temiz hayvanlardır. Yalanarak yıkanmayı hiçbir gün aksatmazlar.
Pireleri de önce ağızlarıyla yalayarak kaçamaz durumda bırakırlar sonra yiyerek imha ederler. Kediler, her gün birkaç kez temizlik yapsa bile üstünde konaklayan pirelerle baş edemez. Havaların ısınmasıyla çoklaşan pirelerden korunması için yardıma ihtiyaç duyar. Pire önleyiciler birbirinden farklı biçimde kullanılsa da tümünün işleyiş biçimi aynıdır. Pire için öldürücü özelliğe sahip ilaç bir biçimde kedinin kanına karışır. Zehirli kanı emen pire kısa sürede ölür. Pire tasması, kedinin boynuna takılır. Yıkanmamalıdır, koruma süresi en çok üç aydır. İlk ay tüm vücudu korur, sonraki etkisi yalnızca boyun çevresine olur. Deri altına yapılan koruyucu ilaçlar oldukça tesirlidir, pireleri birkaç ay uzak tutar. Kenelere karşı koruması altı ayı bulur. Enseye damlatılan sıvı koruyucu da oldukça tesirlidir, altı haftayla üç ay arası koruma sağlar. Sprey biçiminde sıvı solüsyonlar en tesirli ve en hızlı defedicilerdir. Tesirleri 6 hafta kesin korumadır. Bu süre üç aya yakın devam eder. Fakat, tüylerinin arasını açarak sprey sıkmak, kediyi düzgün tutmak oldukça zordur. Pire tozları, tüylerin arasına serpilir, tesirli ama etki süresi kısadır. Fiyatı diğerlerine göre oldukça ucuzdur. Serpildiği an tüm pireleri öldürür.
Zehir ihtiva eden ilaçların kedilerin metabolizmasına zarar verdiği düşüncesi az da olsa yaygındır. Eğer aynı kanıdaysanız, pire taraklarıyla kedinizi temizleyebilirsiniz. Bu taraklar birbirine yapışıkmış gibi sık metal dişlerden yapılmıştır. Tarama sırasında pire dişlerin arasından kaçamaz. Tarağa takılan tüylerin içinde kalır. Tarama sırasında yanınızda bulunduracağınız su dolu bir kaba, tarağa takılan içinde pire olan tüyleri atarak onlardan kurtulabilirsiniz. Ev içinde de sürekli temizlik yaparak pire üremesini engelleyin. Emme güçü çok yüksek elektrik süpürgeleri pire yumurtası, larvası veya kozasını çeker. Ama bazen yeterli olmazlar.
Halının dip gözeneklerine yerleşmiş yumurtalara ulaşamazsınız. Halı şampuanlarıyla yıkayıp sonra elektrikli süpürgeyle çekmek daha iyi sonuç verir. İlaçlama yapacaksanız kesinlikle pireler için öldürücü maddeye sahip olanını seçin. Başka canlılar için kuvvetli bir zehir, pirelere tesir etmeyebilir.
Basit yapılı ama yüksek dirençli böceklerdir. Doğada 500 bin türünün yaşadığı sanılmaktadır. Her türlü zor şartlarda yaşarlar. Bitkiyle beslenenlerine akar, sıcakkanlı canlılarda asalak olarak yaşayanlarına kene adı verilir. 5 bin metre yükseklikte veya 5 bin metre derinde yaşayabilen türleri vardır. Aralarında ölümcül türler de bulunur. Amerika kıtasında yaşayan bir kene türü, yapıştığı canlıyı felç ederek öldürür. Genellikle kedilerde, köpek kadar yoğun kene bulunmaz. Kediler sık sık temizlendikleri için üzerinde yakaladığı keneyi yok eder. Ama, ulaşamayacağı kulak içi, göz çevresi, boyun bölgesi gibi yerlerine yapışmış keneyi söküp atamaz. Kulağının içine girmişse, çok rahatsız olur, onu çıkarmak için tırnaklarını kullanırken kulağına zarar verebilir, kendi kendine yaralar açabilir.
Keneler, vücutlarının 10 misli hacme ulaşıncaya kadar kan emerler, sonra konaklarını terk ederek bir deliğe saklanırlar. Orada yıllarca kalabilirler. Yakınlarına, konaklamasına uygun bir canlı geldiğinde hemen onun üzerine tırmanırlar. İlk girdikleri yer hayvanın parmak aralarıdır. Sonra konakları durduğunda zor yakalanacakları bir noktaya doğru hareket ederler. Mikro keneler gözle fark edilmeyecek kadar küçüktür. İlk başta büyüklükleri, ince uçlu kalemle yapılmış bir nokta kadardır. En büyük duruma geldiğinde 3 mm’ ye yakın boyda minik bir topa dönüşür. Yeterli kan depoladığında saklanmak için duvara tırmanarak yüksek mekanlara gizlenir. Hastalık yayan bir böcektir. Fark edildiğinde önlem alınmalıdır. Pireler için kullanılan ilaçlar, keneler için de etkilidir.
