Evinize kedi, köpek, kaplumbağa, kuş veya herhangi bir canlı alacağınız zaman, o hayvana ömrünün sonuna kadar bakmayı üstleneceğinizi bilmelisiniz. Pek çok insan bilinçsizce evine getirdiği bir canlıya ilk başta öylesine bakar. Aradan bir zaman geçtikten sonra sorumluluğunu unutur ya onu sokağa atar ya da başka birine verir. Eğer hayvan doğru bir sahip edinmezse, sonu acılar, açlıklar içinde geçer. Sokakta terk edilmiş pek çok kediye, köpeğe sıkça rastlarız. Ziyarete gittiğimiz dostlarımızın evinde ufacık kavanozlara tıkıştırılmış balıkları, su kaplumbağalarını görürüz Doğada özgürce uçmaları için yaratılmış kuşların dar kafeslerde hapis tutulduğunu gözlediğinizde içiniz parçalanır. Evinize bir hayvan almadan önce, onun yaşayabileceği yeterli yaşam alanını sağlamalısınız. Aslında birkaç evcil hayvan türü dışında, tüm hayvanların kendi doğal ortamlarında ömürlerini sürdürmeleri gerekir.
Günümüzde hayvanat bahçeleri sorgulanmakta, içinde tutsak tutulan hayvanlar için doğal ortam yaratamamışlarının kapanması gerektiği düşünülmektedir. Evcil hayvanlar arasında yalnız kedi, tüm diğerlerinden daha farklıdır. İnsanlara daha uyumludur. Evinizin her köşesini kullanır. Yaşadığı mekanı kendi bölgesi kabul eder, içindekiler de ona uymak zorundadırlar. Bunu baştan kabul etmelisiniz.
İki tür insan vardır: Doğayı, hayvanları sevenler ve nefret edenler. Hayvan severler, bu duyguyu tarih boyunca hayvan seven atalarından almışlardır. Çocukluklarında kesinlikle evlerinde besledikleri bir hayvanla birlikte büyümüşlerdir. Zaman içinde gelişen insanlık, kentlerde, iç içe geçmiş apartmanlarda yaşamak zorunda kalmıştır. İçgüdüsel olarak onlar da evlerinde bir hayvanın eksikliğini duyarlar. Kedi, köpek, kuş gibi bir evcil hayvan edinmek isterler. Aslında bahçesi olan bir ev, kedilere en uygun alandır. Sorunlar apartmanda yaşayanlara göre oldukça azdır. Ama apartmanda yaşayanlar da kedileri için uygun bir dünya kurabilirler.
